วันจันทร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2554

dough time

เราสองคนเเม่ลูกอยู๋บ้านกันหลังจากที่ลูกตื่นตอนบ่าย(สามโมง)นอนนานอะไรขนาดนั้น ช่วงเช้าโชกุนออกไปทำงานกับป่าป๊ามา ม่าม๊าก็ให้ลุกดื่มนมกับกินขนมปังเเละซาลาเปาเรียบร้อย เราก็มาเข้าสู่กิจกรรมของเรา นั้นคือ dough time ของเรานั้นเอง

ประโยชน์ของการเล่น แป้งโด(ที่มา จัดบ้านใหม่ให้ถูกใจสมอง เขียนโดย วนิษา เรซ)

เป็นการฝึกกล้ามเนือ้มัดเล้ก(ฝึกมือนั้นเอง) เพื่อเป็นพื้นฐานสำคัญสำหรับอนาคตที่ต้องใช้กล้ามเนื้อมือในการเขียนหนังสือ หรือว่าการทำงานไม่ว่าจะเป็น การใช้เมาส์ของคอมพิวเตอร์(ซึ่งอีกนานละลูกกว่าโชกุนจะได้ใช้)ของทุกอย่างจะเกิดประโยชน์สูงสุดเมือ่ใช้ในเวลาที่เหมาะสมนะลูกตอนนี้ลุกยังต้องการเจอประสบการณ์จริงและออกกำลังกายเเละใช้สมอง ของพวกนี้ม่าม๊าขอก่อนนะลูก

วันนี้ม่าม๊าถ่ายเป็นวิดีโอเอาไว้ดูเอาเองนะลูกว่าเราเล่นอะไรกันบ้างวันนี้(บางประโยคม่าม๊าอาจจะพูดไม่ถูกไวยากรณ์บ้างไม่ว่ากันนะลูก) อับโหลดหน้านี้ไม่ได้ไว้ดูใน facebook ของม่าม๊าเเทน

วันนี้ลุกก็ได้ช่วยม่าม๊าผสมแป้งโดด้วยนะตลกมากมายสัดส่วนผิดอีกตามเคย เหนียวหนึบตอนเเรกเเต่ว่ามันก็ผ่านพ้นมาได้ใช้งานได้ปกติ โชกุนกับม่าม๊าสนุกกันมากเราคุยกันมากมายตอนที่ทำโชกุนจินตนาการว่าปั้น หนอนอยู่ ม่าม๊าก็ทำตัว เอ บี ซี สอนไปเล่น ๆ ย้ำเล่น ๆ นะลูกไม่ต้องเครียด สนุกสนานมากมาย เล่นกันไป ชั่วโมงนึง เราก็เก็บของดีกว่าไปขี่จักรยานนอกบ้านกันดีกว่า


บอกส่วนผสมแป้งโดกันก่อนดีกว่าส่วนผสมของเเป้งโด ซึ่งม่าม๊าเอามาจากหนังสือจัดบ้านใหม่ให้ถูกใจสมอง เขียนโดยวนิษา เรซ


ม่าม๊าทำเพย์โด ดิบให้โชกุนนะลุกมีสูตรดังนี้
น้ำเปล่า 1 ถ้วยตวง เกลือป่น 1 ถ้วยตวง แป้งเอนกประสงค์ 1 ถ้วยตวง น้ำมันพืช 2 ช้อนชา สีผสมอาหาร(เล่นไปสักพักพอมันเริ่มหม่นๆม่าม๊าจะผสมสีให้นะ


วิธีทำ ผสมน้ำ เกลือ เเละสีผสมอาหารจนได้สีถูกใจเเล้วค่อย ๆ ใส่เเป้งลงไปทีละนิด นวดไปเรื่อย ๆ จนได้เเป้งขนมปังเเล้วใส่น้ำมันลงไปนวดต่อ เก็บใส่กล่องเข้าตุู้เย็นหลังจากเล่นเสร็จ(มีอายุประมาณ 1 เดือน)






วันศุกร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2554

field trip with teacher SAM

june 20,2011 dusit zoo
การออกนอกสถานที่ครั้งเเรกของเราเราไปกันที่ สวนสัตว์ดุสิต ไปกันถึงประมาณเก้าโมงกว่า เเต่ว่ามีสิ่งนึงที่ม่าม๊าป่าป๊าน่าเกลียดมากกก คือ การลืมหยิบรองเท้าลูกมา โอวเลยต้องเดินหาที่จะซื้อรองเท้าให้ แต่ โชคดีที่มีขายนะนี่ถูกมากด้วย ลักษณะเหมือนรองเท้า croc เลยแต่ว่าเพียงเเค่99บาท เเล้วโชกุนก็ไปเริ่มกันโดยดูงูก่อนพร้อม teacher ลูกพูดคุยกับเค้ารู้เรื่องเเละกล้าคุยเลยเพราะว่ามีพี่ปรางมาด้วยพี่ปรางเป็นเเฟนของteacher Sam ลุกเลยคุ้นเคยสบายเลยลุยพร้อมเที่ยวกันเเล้ว เริ่มเเรก เราไปดูงูกันก่อน ตามมาด้วยฮิปโปโปเตมัส ยีราฟ ม้าลาย ช้าง เเค่นี้ก็เริ่มเหนื่อยเเล้ว

โชกุนลูกสนใจมาก พอ sam ถามลูกก็ตอบได้น้าใช้ได้ ๆ เดี่ยวคราวหน้าม่าม๊าจะลง vdo ให้ดูนะลูกว่าลูกอะมีพัฒนาการอย่างไรบ้างเรื่องภาษาอังกฤษ


เราก็เดินกันมาสองชั่วโมงร้อนพอสมควรละก็เลยขอเเยกทางกันกลับก่อนเดี่ยว trip หน้า จะไปที่ไหนกันต่อดีลูก
















homeschool

ได้เริ่มต้นอย่างจริงจังในเรื่องการทำ homeschool ให้โชกุนนะลูกตอนที่เขียนถึงนี่ลูกอายุ 2ปี9เดือน ธรรมดาม่าม๊าเลี้ยงลูกก็สอนเองมาตลอดอยู่เเล้ว เเละก็สอนเรื่องการสื่อสารภาษาอังกฤษด้วยตัวม่าม๊าเองอยู่เเล้วทำไปเรื่อย ๆ ไม่ได้คาดหวัง ก็พูดกันไปทุกวัน แต่ว่าก็ไม่ได้ตลอด 24 ชม แต่ว่าก็จะพูดให้มากที่สุดบนพื้นฐานที่เราสองคนยังมีความสุข เเละก็ให้โชกุนได้มีโอกาสใช้ภาษาอังกฤษจริง ๆ กับฝรั่งตลอด โดยที่ม่าม๊าพยายามให้เจอครูฝรั่งเเล้วเราไปเที่ยวกันอย่างน้อยอาทิตย์ละวันอยู่เเล้ว ลูกเลยได้ใช้ภาษาจริง ๆ และไม่เกิดอาการกลัวที่จะต้องพูด(เพราะว่ายังไม่รู็ว่านี่คือภาษาอังกฤษ ก็เเค่รู้ว่ามันคือภาษานึงที่ถ้าถามมาอย่างนี้ต้องตอบแบบนี้) ม่าม๊าดีใจมากที่สามารถทำให้ลุกเข้าใจเเละสามารถสื่อสารได้ จะทำต่อไป


ทำไมม่าม๊าถึงตัดสินใจทำ homeschoolให้ลูกนะเหรอ


  • ตอนเเรกเลยคือคิดว่าถ้าให้ลูกไปอยู่ในที่ที่มีเด็ก ๆ ที่ใช้แต่ภาษาน่าจะดีเเละสนุก เลยพาไปสมัครซัมเมอร์ที่ รร อินเตอร์ ปรากฏว่าสนุกจริง เเต่ว่าลูกยังไม่ถึงเวลาที่จะเข้าใจว่าโอ้ยเราได้เล่นอะไรแต่ละอย่างเเป๊บเดียวเองเหรอเราต้องเลิกละทำไมเราต้องทำทุกอย่างตามเพื่อนหมดเลยเหรอเราไม่อยากเล่นนี่หน่า ม่าม๊าเห็นเเล้วรู้สึกว่าลูกไม่สนุก คือได้ใช้ภาษาจริง แต่ว่ารู้สึกว่าพัฒนาการด้านความจดจ่อตอ่สิ่งใดสิ่งหนึ่งมันจะโดนขัดขวางไงไม่รู้คือแต่ละกิจกรรมมันช่างรวดเร็วมากยังไม่ทันบันเทิงใจเลยต้องเปลี่ยนละ เลยคิดว่าถ้าโตกว่านี้ลูกน่าจะเข้าใจเเล้วว่าต้องทำตามกลุ่มเพราะว่าเท่าที่นั่งดูมาสองอาทิตย์รู้สึกได้ว่าเด็กเล็กเท่าลูกยังต่างคนต่างเล่นเเละยังอยากเล่นในสิ่งที่ตนอยากเล่นนาน ๆ อยู่ เลยตัดสินใจไม่ส่งเข้าโรงเรียนมาสอนเองต่อเเละทำแบบเดิมต่อไปก่อนปีหน้าค่อยว่ากันว่าจะเอาไงต่อ


  • รับรู้สึกได้ว่ายังไม่พร้อมที่จะเเยกจากไปอยู่กับคนอื่นดังนั้นไม่เป็นไรอยู่ด้วยกันนี่ละม่าม๊าหาสิ่งที่จะเสริมสร้างพัฒนาการให้ลูกต่อไป เพราะว่าม่าม๊าเองไปนั่งในห้องเรียนก็รู้สึกได้ว่าเราก็สอนหมดทุกอย่างเเถมลงรายละเอียดเข้าใจตัวลุกเราเองมากกว่าด้วย เราเองก็มีเวลาให้ลูกเต็มที่อยู่เเล้วคงไม่ต้องนำลูกไปฝากให้ใครดูเเลเพราะว่าครูเองเค้าก็ต้องดูเเลเด็กหลายคนอยู่ เดี่ยวให้สามารถดูเเลตนเองได้มากกว่านี้โตกว่านี้ น่าจะโอเค คือ อยากให้รู้สึกให้รู้สึกว่า ม่าม๊าอยู๋บ้านเดี๋ยวมารับ โชกุนมาโรงเรียนมาเจอเพื่อนมาเจอสังคมเล่นกับเพื่อนก่อน เเล้วเดี่ยวเจอม่าม๊า เอาเเบบไปอย่างมีความสุขนะลูก เเต่ถ้าลูกยังอยากที่จะอยู๋กับม่าม๊า อยู๋ไปเลยเต็มที่จ้า เต็มใจให้อยู่ คือเด็กบางคนอายุเท่าโชกุนอาจจะไปโรงเรียนง่ายก็ได้เนอะแต่ว่าคนเเต่ละคนมีความเเตกต่่างกันเพราะว่าม่าม๊าคนนนึงนี่ละที่ตอนเด็ก ๆ คุณยายบอกว่าไปโรงเรียนง่ายมากไปตั้งเเต่สองขวบครึ่ง เพราะว่าที่บ้านไม่มีคนเล่นด้วย ม่าม๊าเลยไม่น่าละถึงอยากไปเจอเพื่อน

กิจกรรมที่เเบ่งให้ลูกทำจะเป็นดังนี้


  • arts and crafts


  • music


  • group activities


  • field trip


  • sport
ทั้งหมดที่ม่าม๊าหากิจกรรมให้ลูกต้องอยู่บนพื้นฐานความสนุกสนานที่ได้เรียนรู้ไม่มีการสอนแบบเคร่งเครียดใดๆทั้งสิ้น ต้องเป็นวิถีธรรมชาติที่สุด