เรื่องกินข้าวกับเด็ก

วันนี้มาเขียนเรื่องกินข้าวเพราะว่านึกออกว่า เป็นเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งสำหรับพ่อแม่ที่เลี้ยงลูกเล็ก (ลูกตัวเองเลยวัยนั้นมาเเล้ว เลยสามารถอธิบายได้)

หลายครอบครัว มักจะไม่ค่อยปล่อยให้เด็กได้นั่งเก้าอี้ตนเองเพื่อฝึกการรับประทานอาหาร เเละไม่ค่อยปล่อยให้ลูกได้หยิบจับสัมผัสอาหาร เพราะว่าเหตุผลคือ โอ้ย กลัวเลอะ ขี้เกียจเก็บ หรือ บางรายบอกว่า เนี่ยปล่อยให้เล่นเเบบนี้อีกหน่อยไม่มีมารยาทบนโต๊ะอาหาร (อันนี้เเอบทำให้รู้ว่าคนพูดไม่มีความรู้เรื่องเด็ก แต่ว่ามีกฏมารยาทสังคมล้นสมอง) การที่พ่อแม่หลายคนคิดเเบบนั้นเป็นการปล่อยโอกาสทางการเรียนรู้ของลูกให้ผ่านไป เรื่องแบบนี้ต้องปล่อยและส่งเสริมให้เรียนรู้ การที่เด็กนั่งโต๊ะรับประทานอาหารพร้อมผู้ใหญ่นั้น ในส่วนที่ของเค้า เค้าได้เรียนรู้ สิ่งเหล่านี้

1 มารยาทบนโต๊ะอาหาร(โดยที่เราไม่ต้องสอนอะไรเลย เค้าจะสังเกตและซึมซับของเค้าเองว่า นี่คือเวลาทานอาหาร นี่คืออุปกรณ์บนโต๊ะอาหาร) เรื่องมารยาทไม่จำเป็นต้องพูดพล่ามสอน ใช้วิธการทำเป็นแบบอย่าง

เช่น ไม่ต้องสอนเด็กหลอกคะว่า เวลาทานข้าวต้องปิดปากนะผู้ดีมีมารยาท ตราบใดที่คนในครอบครัวโดยเฉพาะพ่อแม่ไม่ได้เคี้ยว เสียงดังประหนึ่่งหมูในเล้า เค้าก็จะเลียนแบบเอง เพียงแต่ว่าในอายุของเค้าที่กล้ามเนื้อปากยังไม่เเข็งเเรงพอที่จะบังคับให้ปิดตลอดเวลาในเวลาที่เค้าเคีัยว มันก็จะต้องมีเสียงบ้างเป็นต้น

หรือ ไม่ต้องบอกเด็กหรอกคะว่า นี่ ๆ เวลาทานข้าวห้ามพูดนะข้าวอยู่ในบากอะ จะบอกว่า เราต้องดูตัวเองก่อนว่าไอ้ตอนที่เตือนลูกอะ ข้าวอยู่ในปากคุณหรือเปล่า ถ้าอยู่ในปากก็ไม่ต้องเตือนหรอกคะเพราะว่าคุณยังข้าวเต็มปากเลย

2 การที่เด็กได้เริ่มหัดนั่งเก้าอี้ตนเองเเล้วทานข้าวนั้น เค้าได้มีโอกาสใช้ประสาทสัมผัส จับ ขยำ อาหาร เค้าได้เรียนรู้ เลอะเเน่นอน แต่ว่าคุ้มแน่นอน เพราะว่าการที่เริ่มเร็วแสดงว่าเค้าได้เรียนรู้ในสิ่งที่เค้าอยากรู้เเละสนใจเร็ว โชกุนนั่งเก้าอี้ทาานข้าวตั้งเเต่หก เดือน หลังจากที่เริ่มกินอาหารเสริมจากนมแม่ ขอบอกว่าเละสุด ๆ ไม่มีมื้อไหนไม่เละ แต่ว่าสิ่งที่ได้คุ้มสุด เค้าสามารถ ทานอาหารเองได้ค่อนข้างคล่อง เเละ เหมือนจะมีทักษะบางอย่างที่เราไมได้ฝึกแต่ว่าเหมือนกับเค้าเห็นจากพ่อแม่เเละคนรอบข้าง เช่น เวลาทานปลา เเล้วมีก้าง สามารถเอาก้างออกมาเองได้ตั้งเเต่ขวบนิด ๆ เหมือนเคยเห็นท่าทางอาการว่่า เวลาแม่ทานปลามีก้างแม่จะทำแบบนี้นะเเล้วเอาออกมา ลูกเราเลยไม่มีปัญหาก้างติดคอ (อันนี้คิดเอาเองนะคะว่าเป็นเพราะว่าเหตุนี้หรือเปล่า)

3 การที่ไม่ให้ลูกนั่งเก้าอี้เเล้วเดินป้อนอาหารให้ลูกเล่นไปกินไปนั้นเพราะว่ากลัวลูกจะกินไม่เยอะเดี่ยวไม่โตสู้เด็กข้างบ้านไม่ได้ เป็นการสั่งสอนมารยาทที่ไม่ดีโดยที่เราไม่รู้ตัวนั้นละคะ แล้วคุณจะต้องเดินป้อนไปอีกนาน

4 เด็กที่ได้มีโอกาสในการทำเองเรียนรู้เองในการรับประทานอาหาร เค้าจะทานอาหารเองเป็นเร็ว มาก ลองดูนะคะ

เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆแบบนี้จริง ๆ พ่อแม่ควรให้ความสำคัญ ฝึกให้ทำ ตั้งเเต่เค้ายังเล็ก ดีกว่าไปสอนอะไรที่ยังไม่จำเป็นนะคะ เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องทักษะขีวิตที่เค้าต้องเรียนรู้ ทุกสิ่งมีการเรียนรู้เเทรกตลอดไม่จำเป็นต้องสวยงาม สะอาด ตลอดเวลา การที่เด็กเล่นเลอะ แต่ว่าสมองเค้าไม่เลอะนะคะ สมองเค้าได้มีข้อมูลใหม่ๆ เข้าไป แต่ว่าถ้าเราชอบลูกสะอาดๆ ตลอดเวลา อันนั้นสมองเค้าน่าจะว่างเปล่าไม่มีอะไรเลยนะคะ

ตอนที่เริ่มนั่งได้ ก็ให้เริ่มหัดนั่งเก้าอี้ที่สามารถปรับเอนได้ (เก้าอี้ตัวนี้ก็ตัวที่ไว้สำหรับทานข้าวนั้นละคะ สารพัดประโยชน์มาก และเป็นแบบพลาสติกยิ่งดีมากเลย เพราะว่าทำความสะอาดง่ายมาก ขอเเนะนำนะคะมีเเอบเชียร์สินค้าอีก )

เเล้วเมื่อนำมาติดกับเก้าอี้ผู้ใหญ่ ตอนนี้จะเริ่มให้เค้าจับอุปกรณ์ พวก ช้อน จาน

ตอนนี้ยังเพิ่งเริ่มจึงใช้การป้อนก่อนสักระยะนึง แล้วสังเกตุได้ว่าลูกอยากทำเอง

ก็เลยปล่อยให้มีจานนึงของตนเอง ผลปรากฏสวยงามมากบนโต๊ะท่าน จนต้องออกมานอกบ้านดีกว่าเสร็จเเล้วอาบน้ำเลย ทีเดียว ระหว่างนี้เค้าก็ได้จับ ขยำ สัมผัส อาหาร

สบายมากเลยครับผมทานอาหารเองคล่องเร็วมาก ไม่มีปัญหาวุ่นวายเลยครับผม

ปล. นี่คือสิ่งที่เราทำมาเเล้วได้ผลอย่างที่บอกไป อาจจะไม่ตรงกับบางครอบครัว แต่ว่าเราแค่นำมาแบ่งปันสิ่งที่เราทำมาแล้วผ่านมาเเล้วนะคะ