ประสบการณ์ใหม่

วันนี้ถือเป็นประสบการณ์ใหม่ของเราทั้งครอบครัว จริง ๆ หลังจากทีครูเปิ้ลส่งรูปโชกุนไปให้ที่polyplus เพื่อแคสละครเรื่องใหม่ ตอนเเรกม่าม๊าคิดไว้ว่า ไม่น่าจะโดนเรียกไปแคสหรอกแต่ว่ามาวันนึงทาง โรงเรียนไอดีโอ โทรมาเเจ้งว่าให้ไปแคสนะวันอาทิตย์ ที 5 นี้ ที่ poly plus ม่าม๊ายังคิดโหโชกุนจะเป็นไงนี่ คือจริงไม่ได้ห่วงเรื่องได้ไม่ได้เพราะว่าไมาเคยหวัง แต่่ว่าห่วงว่าไปแล้วลูกจะแบบทรมาน กลัว ทำไม่ได้หรือเปล่า

ปรากฏว่าผิดคาดหมด ไปถึงก็เล่นบริเวณบริษัท แล้วพอเค้าเอาบทมาให้ท่องก็ไม่ยอมท่องแต่ว่าฟัง แล้วก่อนไปม่ามีาบอกอยู่แล้วว่าวันนี้เราไปทำอะไรต้องเจออะไรบ้าง เลยย้ำอีกทีว่าเดี่ยวต้องเข้าไปในห้องกับพี่เค้านะ ไปแสดงให้เค้าดูหรือว่าเค้าให้ทำอะไรก็ทำนะ ม่าม๊าไม่ได้เข้าไปนะ มีพี่พี่ ที่เค้าเป็นเพือนครูเปิ้ล รออยู่  เค้าก็รับรู้ พอเสร็จถึงเวลามีพี่มาจูงเดินเข้าไป ก็ไปด้วยความง่ายเข้าใจไม่มีร้องไม่มีงอเเง( เพราะว่าตอนเเรกใจแป้วเหมือนกันเพราะว่าเห็นเด็กบางคนที่เรามองว่า ต้องคล่องมากแน่เลยเค้าร้องเลยใจแอบเสียนิดหน่อย) ปรากฏเข้าไปสักพัก แล้วก็ออกมา พร้อมหน้าชื่นตาบานสนุกสนาน  ก็ถามคนที่จูงออกมาว่าเค้าจำบทได้ไหม เค้าก็ตอบว่าจำได้แต่ว่าไม่ค่อยมาก เฮ้อเเค่นี้ก็โล่งอกละ เพราะว่าเอาอะไรกับสี่ขวบ แต่ว่าตอนที่เล่าบทให้เค้าฟังทำเหมือนเล่านิทานน่าจะพอจำได้บ้างอย่างทีน้องเค้าบอก) ถือว่างานนี้ผ่านสำหรับม่าม๊า งานแคสผ่านไม่ผ่านไม่ใช่ประเด็นสำคัญตรงที่ว่า โชกุนมีโอกาสเจอประสบการณ์ใหม่ ๆ ซึ่งน้อยคนจะได้มีโอกาส แค่นี้เราก็ถือว่าคุ้มมากเเล้ว

สิ่งได้ม่าม๊าและป่าป๊าได้เรียนรู้ในวันนี้(จริง ๆ ฟังตอนไปเข้าค่าย อัจฉริยะ กับไอดีโอมา ไม่นึกว่าจะได้ใช้จริง และใช้ได้ผลมาก)ไมต้องใช้กับการเเคสงานอย่างเดียวนำไปใช้กับชีวิตจริงก่อนที่ลูกจะต้องทำอะไรใหม่ ๆ ได้สบายเลยอะคะเคยลองเเล้ว
- ก่อนจะทำอะไรใหม่ ๆ บอกลูกก่อนบอกความเป็นจริงที่เป็นเชิงบวก
- ไม่มีการเอาของรางวัลมาล่อใจ เช่นถ้าทำได้จะซื้อของเล่นให้(ไม่เอาของมาล่อเด็ก)
- ไม่พูดพรำเพรื่อ ครั้งเดียวชัดเจนเเล้วพอปล่อยให้เค้าเล่นไปจะได้ผ่อนคลาย
- ไม่ถามลูกว่าจะทำได้หรือไม่ (เพราะว่าถ้าถามจะเกิดอาการว่าเอ้ยเรามีสิทธิ์เลือกว่าจะไม่ทำอะดิ) ที่ไม่ถามเพราะว่าเค้ายังไมได้ลองเลยว่างานแบบนี้เป็นไง ดังนั้นควรเปิดโอกาสใหเค้าไปทำก่อน
- ไม่ถามว่ากลัวไหมกล้าไหม (เพราะว่าถามไปทำให้เด็กประหม่ากังวล)อย่าเอาความกังวลของตนไปยัดให้ลูก
- ให้กำลังใจว่าทำได้ละ

ก่อนไปเราพูดกับลูกว่า
พรุ้งนี้เราจะไปที่ polyplus นะ เค้าเป็นบริษัทสร้างหนังที่มีคนเล่นในทีวี เค้าจะให้โชกุนไปทดลองว่าเล่นบทหนึ่งในหรือเปล่า ถ้าเล่นได้ก็จะได้ไปเล่นแล้วอาม่าจะเห็นโชกุนอยูในทีวี โดยที่ในห้องมีเพื่อนของครูเปิ้ลดูอย่ (พยายามใส่ว่าเพื่อนครูเปิ้ลจะได้รู้สึกว่าไม่ได้เจอคนอื่นที่ไม่คุ้นเคยมากเกินไป)
ม่าม๊าป่าป๊ารอข้างนอก นะครับ จบ
และเมื่อไปถึงก็ไปก่อนเวลาให้เค้าเล่นให้คุ้น เจอเพื่อน ๆ เค้าจะผ่อนคลาย และเห็นว่าคนอื่นก็เดินเข้าไปในห้องนี้ เหมือนกัน เราชี้ชวนให้เค้าดู เเล้วบอกเค้าว่าเดี่ยวพอถึงคิวโชกุนพี่เค้าจะมาพาไปนะ จบ เเล้วเราก็ปล่อยให้เค้าเล่นต่อ
และอีกอย่างที่จะย้ำ คือ เมื่อเค้าออกมาเเล้วอย่าลืมหยอดคำชม ที่เค้าสามารถทำได้ เเล้วก็ดำเนินไปอย่างราบเรียบไม่ต้อง แบบโหชมประหนึ่งว่า ได้รับรางวัลนักเเสดงยอดเยี่ยม

ใจของเราไม่ได้คิดไม่ได้คาดหวังว่าจะให้ลูกเป็นนักแสดงแต่ว่างานแบบนี้ คือสิ่งที่เป็นประสบการณ์สอนให้เค้า ว่าถ้าทำได้ก็ทำมีโอกาสมาก็ทำลองดู ได้เจอคนอื่น ต้องหัดแก้สถานการณ์เจอคนแปลกหน้าบ่อย ๆ เพราะว่าประสบการณ์สั่งสมไปนิด ๆ หน่อย ๆ มีคุณค่ากว่าสิ่งใดทั้งสิ้น

เป็นกำลังใจให้โชกุนเสมอ