เรื่องราวดีดี เกี่ยวกับภาษาอังกฤษ

หายไปน้านนาน นานแสนนานมาโผลได้สักทีวันนี้ พอดีย้ายไปอยู่อีกที่แล้วโน๊ตบุคใช้อินเตอร์เน็ตไมได้ ก็ยังงงตัวเองว่าทำไมไม่พิมพ์ใส่word ไว้ก่อนนะ คราวนี้ไม่เอาละไม่ิทิ้งเรื่องราวอะไรที่ควรบันทึกละจะพิมพ์ใส wordไว้ก่อนแล้วค่อยมาก้อปใส่blogตอนที่คอมใช้อินเตอร์เน็ตได้ (ดูกันดารเนาะ)
 หัวข้อวุนนี้คือเรื่องราวดีดีเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ
ตลออดเวลาถ้าได้อ่านบล็อคจะพอรู้ว่าม่าม๊าสอนโชกุนเป็นภาษาอังกฤษพยายามพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษ พยายามหาครู้ฝรั่งให้โชกุนได้มีโอกาสพูด แต่ว่าทำไปโโยไม่ได้คาดหวังว่าต้องเป๊ะต้องได้แคทำไปทุกวันเหมือนหยอดกระปุก แล้ววันที่มาม๊าเริ่มรู้ละว่าปลูกอะไรได้อย่างนั้นก็มาถึงวันที่เห็นโชกุนสื่อสารกับครูต่างชาติเองโดยไม่มีม่าม๊า วันที่เห็นโชกุน พูดจาโต้ตอบกับชาวต่างชาติได้โดยไม่ต้องคิดแปล (เพระาว่าตลอดเวลาไม่ได้สอนให้ลูกแปล) การสอนเเบบนี้ธรรมชาติจริงๆ ดีใจทีลูกไมได้มีวิธีคิดทางการพูดภาษาอังกฤาเหมือนเราคือเราต้องแปลก่อนในหัว แต่ว่านีเค้าสามารถแยกได้เลย
การทำแบบนี้ดีจริง ๆ จะบอกพ่อแม่หลาย ๆคนว่า สอนไปเถอะคะสอนไปเรื่อย ๆ อย่าหวังผล ทำไป อะไรที่ว่าน่าจะดีกับลูกเรา ไม่รู้สิถึงลูกไม่ได้สำเนียงฝรั่งจ๋า แต่ว่าลุฏสามารถสื่อสารให้ฝรั่งเข้าใจ นั้นคือสิ่งที่วางแผนไว้คือต้องการให้เค้ารู้สึกว่าภาษาอังกฤษไม่ใช่สิ่งประหลาดและน่ากลัว
และจะบอกว่าทักษะของการเขียนและการจำคำศํพท์ที่โรงเรียนโชกุนไม่ได้สอนให้อ่านเขียนแต่ว่าจะเขียนเป็นคำไปเลยปรากฏลูกจำได้ วันนึงเค้าวาดรูปต้นไม้แล้วเขียนว่า tree เราก็ยังคิดใครบอกให้เขียนเหรอลูก เค้าบอกว่าเปลาเค้าจำได้ (เรายิ่งมั่นใจในวิธีแบบนี้อะวิธีที่สอนนะแต่ว่าเหมือนไม่ได้สอน

หลังจากภาษาอังกฤษขอมาต่อเรื่องของภาษาจีน
โรงเรียนที่ลูกไปเข้ามีการสอนภาษาจีนแบบธรรมชาติวิธีการสอนเหมือนที่เราสอนภาษาอังกฤษลูกที่บ้านสอนไปเรื่อย ๆ ปรากฏว่าโชกุนได้ภาษาจีนมาเยอะมาก ครูบอกว่า เค้าเรียนรู็้คำศํพท์เร็วมากและกล้าที่จะพูดภาษาจีนกับครู เราเลย ดีใจจัง สงสัยอาจจะเป็นเพราะว่า เราสอนเค้าวิธีนี้อยู่เเล้ว เวลาไปเจอภาษาอะไรใหม่ ๆ เค้าเลยเปิดรับได้ดี

สรุป อะไรที่เป็นวิธีธรรมชาติ ในความคิดของเรานะคะ คือ ช้าหน่อยแต่ว่าซึมซับดีเยี่ยมจริง ๆ ดังนั้นอยากจะบอกพอแม่หลาย ๆคน ว่า ทำอะไรใจเย็น ๆ ไม่ต้องให้ลุกมานั่งท่องนะคะเวลาลูกยังจำไม่ได้ แค่อาศํยว่าเดินผ่านของสิ่งนี้กี่ทีก็พูดศัพท์คำนี้ไม่เกินอาทิตอะคะ เค้าซึมไปแล้ว กับประโยคนี้คำศัทพ์คำนี้ และถ้าอยากให้ลูกรู้ว่าสะกดยังไงก็เขียนติดไว้กับเจ้าของสิ่งนั้นหรือว่าภาพภาพนั้นผ่านกี่ทีต้องเจอคำนี้ ทำไม้ทำไมเค้าจะไม่ได้คะ เพียงแต่ใข้เวลาหน่อยค่อย ๆ เดิน คอ่ย ๆ โต แต่ว่ามั่นคงน้า